Kenmerkend voor de modernistische architectuur van de jaren 60-70 heeft Isia Isgour het cultuurcentrum ontworpen als een harmonieuze en zorgvuldig geproportioneerde compositie van elementaire volumes en zwevende vlakken. Open en gesloten delen wisselen elkaar af en creëren spanningsvelden. Tussen de gesloten volumes van de zalen ‘stroomt’ de ruimte van de foyer, met diverse zichten op de stad en een horizon die nooit eindig is. Nieuwe tekeningen van Maria Malgorzata Olchowska tonen in de expo de kracht van dit ontwerp.
Zeer opmerkelijk is de perfecte uitlijning van de diverse gebouwonderdelen, zoals de bakstenen, de kolommen, de gevelprofielen en de vloer- en plafondtegels. De slanke kolommen lijken oneindig en doorboren de vloeren en plafonds als naalden. De horizontale voegen van de tegels sluiten perfect aan op de verticale raamprofielen, alsof horizontale en verticale vlakken een naadloos geheel vormen. Ook tussen binnen en buiten lopen de voegen van de tegels perfect op één lijn. Dit lijkt een eenvoudig samenspel van lijnen, maar vraagt tijdens de uitvoering om een zeer ingenieuze detaillering en maatvoering van de structuur tot en met de technieken. Nieuwe gedetailleerde bouwtechnische tekeningen geven een inzicht in dit lijnenspel.
